Diyarbakır - Mardin

---

21 Nisan Pazar 2024 

Otelden sabah 8.30 civarı çıktık. İlk rota Diyarbakır Ulu Cami oldu. Caminin dış bina işlemelerine hayran kaldım. Müzeler 09.00 gibi açılır diye düşündüğüm için yarım saat Ulu camiyi gezer ardından müzelere gideriz dedik ama müzelerin ne yazık ki ikisi de tadilatta olduğu için göremedik. Ben Cahit Sıtkı Tarancı şiirlerini çok severim, o yüzden biraz canım sıkıldı bu duruma ama şans diyip geçtim. Müzelerin olduğu sokak güzel, şemsiyelerle falan rengarenk yapmışlar. Birkaç fotoğraf çekilip ardından kahvaltı mekanına doğru yola çıktık.

Saray kapı, özellikle kavurmalı yumurtası o kadar iyiydi ki, hala tadı damağımda ve yazarken yutkundum. Ama yanlış yaptık, o kadar çok yedik ki orada sonraki yemek duraklarına midemizde yer kalmadı. Biz Diyarbakır'a 1 gün ayırdık, eğer 2 gün ayırsaydık, bir gün burada kahvaltı ederdik diğer gün rotadaki yemekleri yemek için aç başlardık güne. Bence 1 gün yeter bu arada Diyarbakır için.

Ardından Diyarbakır surlarına çıktık. Yani çıkması zor inmesi x4 daha zor. Ama manzarası da güzel şimdi. Sonraki durağımız Arkeoloji müzesi oldu. Bereketli hilal ismi verilen bölgedeki buluntuları inceledik. Ben şahsen eski paraları incelemeyi severim, o sebeple burada biraz vakit harcadıysak da Kadayıfçı Saim'de kadayıf yiyerek devam ettik rotaya. Yani standart bir tatlıydı. Asıl günün yıldızı Avni bey konağındaki Kemikli'ydi. Eti o kadar güzeldi ki, tekrar gitsem Diyarbakır'a bir daha buraya giderim. Ardından Hasan paşa hanına devam ettik. Burada oturmadık ama hediyeliklere bakıp devam ettik. Diyarbakır lahmacun merkezine gidemedik, oraya gitmek istemiştim baya ama çok tok olduğumuz için pas geçtik. Ardından sülüklü han'a geçtik. Ben burada hem gül suyunun hem de şarabın tadına baktım çok iyiydi. Kebapçıyı da pas geçip kiliseye doğru yola çıktık. Bu güzelim yemek yerlerini pas geçmemizin sebebi sabahki kahvaltıydı hep. Neyse kiliseden sonra Diyarbakır'ın meşhur On gözlü köprüsü için yola çıktık. Mardin kapı'dan minibüslere binerek gittik.

Listedeki kalan yerlere gitmedik. Önce minibüsle tekrar Mardin kapıya ardından otele eşyaları almaya daha sonra da otogara geçtik. Otogardan da Kızıltepe minibüslerine bindik. Otelimiz Mardin Kızıltepe ilçesine yakın olduğu için, bizi otelin karşısında bıraktı minibüs. Saat 20.00 civarı otele vardık.

22 Nisan Pazartesi 2024

Otel ile ilgili biraz bilgi vermek istiyorum. Fiyatı diğer otellere göre uygundu, temizliği de 5 yıldız fakat konumu eski mardine baya uzaktı. Arabanız yoksa bence tercih etmemelisiniz. Benim arkadaşım Mardin'de arabasıyla sabah otelden aldı bizi. Eğer araba olmasaydı tüm bu yerlere gitmek çok zor olurdu. Belki mardin merkezli günübirlik turlara bakabilirsiniz. 

Neyse sabah Deyrulzafaran Manastırı'ndan başladık gezmeye... Burası şehir merkezinden baya uzak. İnsan şunu diyor, "buraya bu manastırı nasıl yaptınız?". Bolca fotoğraf çekilip, manastırı gezdikten sonra rotadan devam ettik. Dara antik kenti'ne vardık. Fakat burası kapalıydı, tadilata girmiş. Pek gezemedik anlayacağınız. Nusaybin'de Suriye sınırına karşı çay içtik.İçtiğim en güzel çay olduğuna yemin etsem başım ağrımaz. Mor Yakup Kilisesi'ni gezdik. Elimize siyat poşetimizi de alıp (her turistte var bu poşet, emin olabilirsiniz) yola koyulduk. Beyaz su'ya vardık. Tertemiz havası ve tavşan kanı çayıyla baya otantik su kenarıydı. Çok oyalanmamak için yarım saat kaldık ama bence huzur edinmek adına birkaç saat kalınırdı. Neyse ardından Kafro köyüne doğru yola koyulduk. Meşhur kafro pizzasını Kafros Pizzada yiyemedik çok sıra vardı Turabdin pizza'da yedik. Yanıımızdaki arkadaş arada bir farkın olmadığını söyledi. O da burada ilk kez denemiş, fakat diğer mekanda daha önce pizza yemiş. Sıra beklemek istemezseniz burada da deneyebilirsiniz zira ben bayıldım. Biz pizzaların hepsini farklı söyledik. Yağmur gastronomisttir, dedi ki "bir pizzanın lezzetini en iyi margarita pizza gösterir." Haklıydı, hepsi çok lezizdi. Şarapları da efsane bu arada. Uzun açlığımızı giderdikten sonra Midyat'a vardık. Sıla Konağını gezdik. Sokaklarını gezdik. Şehrin içinde mağaraları vardı oraları gezip akşam 20.00 gibi dönüş yoluna çıktık.

23 Nisan Salı 2024

Oteli şehir merkezinden uzak asla tutmam bir daha. Zira minibüs yolculuğumuz uzundu. Neyse Eski Mardin'de indik. Otelde kahvaltı yaptığımız için çok çöreklerin hakkını veremesek de Paşavat fırınından çöreklerimizi alarak Atilla çay bahçesi'nde eşşiz mezopotamya manzarasının karşısına oturduk. Çayımızı içtikten sonra, ki ben Mardin'de hiç kötü çay içmedim hep leziz çaylar içtim, yola koyulduk. Şehidiye medresesi'ne gittik, ardından Tülay lokantası'nda kavurma yedik ama o nasıl lezzetli bir yemekti. Bir tabak yedik tadı hala damağımda. Mardin'e giderseniz mutlaka lokantaya gidin, boşverin fotoğraf çekilmelik güzel yerleri, can boğazdan gelir nihayetinde... Sonrasında marangozlar kahvesi'ne gittik, Aslında burayı yanlışıkla keşfettik gibi bir şey oldu. Önce Mardin'in dar sokaklarından bahsetmek isterim, o kadar dar ve dik sokaklar var ki, çöpleri bu sokaklardan eşşekler indirirmiş. Aile üyesi kadar saygı duyulan eşşeklere sokaklarda hala rastlamanız mümkün (fotoğrafı var aşağıda), neyse bir sokaktan girince biraz aşağı indik, yukarı çıkalım derken meğer evlerin çatısında gezinmişiz, buradan nasıl yola çıkabiliriz derken, kafeye girmiş olduk. Burası önceden kıraathaneymiş, çok eski bir tarihi varmış, manzaraya karşı kahve içtikten sonra Arkeoloji müzesi'ne doğru yol aldık. Müzeyi güzelce gezdikten sonra Sultan sofrası'nda Mardin tabağı yedik. Mutlaka listeye eklenmeli, tabak dolu dolu ve oldukça çeşitli geliyor. Meryem ana kilisesi'ne ve Zinciriye Medresesi'ne gittik. Barkıcılar çarşısını gezdik, ben üzerlik yakmak için bir bakır tava gibi bir şey aldım. Üzerliği ilk kez duydum, üzerliği yakıyorlarmış evdeki nazarı, kötü enerjiyi atıyormuş. Enerjiye inanmam da nazara inanırım, dedim "İstanbul'a dönünce denenir."

Listede eksik kalan yerler oldu. Bir de ben planı güzel yapamamışım, biraz geriye yürü, ileriye yürü yaptık. Hava da sıcaktı, zorlansak da, çok dolu dolu ve eğlenceli bir tatil yaşadım. Mardinli arkadaşımın misafirperverliği bu kadar güzel olmasa bu kadar eğlenemezdim bir gerçek. Tabi bir de yola çıktığım arkadaşım Yağmur'un eğlenceli karakteri var. Neredeyse her adımımızda güldük eğlendik.

24 Nisan Çarşamba 2024

Gece valizi o kadar zor kapattım ki, oradan o halde ayrılabilmeme hala mucize gözüyle bakıyorum. Sabah arkadaşımla kahvaltımızı yaptıktan sonra İstanbul uçağı ile İstanbul'un kaosuna döndük.